زندگی زیبا می شود اگر......
 
 

 

 

 چشم هايم كم سوست

 

 

حرف را مي شنوم

پچ پچ شاخه ي بيدي با ، باد

من عصاي دل خود را به زمان بخشيدم

روي امواج شناور شده ام

قايقي مي خواهم

تا رساند

 دل غم ديده و دل خسته و آواره و تنهاي دل

 آزرده زبيگانه ، زشبهاي غريبي برِ دوست

 

خانه ي دوست كجاست ؟




 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 14:6 :: توسط : ایوب طهمزی

 بیاای دل به ملک دل دل پیرم جوان بینی

به ظاهرگرچه پیرامادلی برناعیان بینی

 

چنان گسترده جانم را خیال وصلت با تو

نهایت بر سر خوانت مرا هم میهمان بینی

 




 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 17:54 :: توسط : ایوب طهمزی

  

ندانستی تو قدراین دل دائم پریشان را

ندیدی گریه های بی قرار از ابر،  باران را

 

تو در گلزار دل بودی و قدر گل ندانستی

چه سان خواهي شوی پس باغبان نونهالان را

 

تو بختم را سیه کردی بسوزد خانه ی بختت

خدایم می رسد بر داد  همچون من فقیران را

 



 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 1:11 :: توسط : ایوب طهمزی

دل خوش ا ز آ نم ببويم بوي گل بوي شما                        

اي خوشا روزي درآويزم به بازوي شما

 

من قضا كردم نمازم دوش در صبح اميد                            

سجده آرم بر لب ميگون و ابروي شما

 

كوه غم مانند كاهي باشد آن دم پيش من                             

گر ، به دست آ رم شما يا رشته ي موي شما

 



 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 23:53 :: توسط : ایوب طهمزی

 

 

 بلبل ز قفس شاخه ز گلدان گله دارد                                

ايوب، دل از سوزش پنهان گله دارد

 

محكوم به جرمي شدم از دست عزيزان                             

جسمم نه زاعدام ز زندان گله دارد

 

درياي غم عشق توديوانه ترم كرد                                     

اين كشتي نه ازموج زطوفان گله دارد

 

درحسرت ديدار تو جانم به لب آ مد                                          

قلب من از آ ن مرهم و درمان گله دارد

 

ز آ ن چشم سياه ونه از آ ن دست زليخا                             

يعقوب زمان ا ز مه كنعان گله دارد

 

آ يينه ي بختم ز ازل تار وكدر بود                               

بخت سيه از مادر و پستان گله دارد

 

در طالع من بي كسي و دربدري نيست                              

اقبال من از دست عزيزان گله دارد


ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 1:35 :: توسط : ایوب طهمزی

 

 دل خسته شد خدایا پس مهربان من کو؟

هم قصه گوی شب ها هم داستان من کو؟

 

بیماری از فراقش درد مرا فزون کرد

گاهی ز آه گویم شیرین زبان من کو؟

 

از هجر دیدگانش چشمم به در سیه شد

حالی به یأس گویم آن دیدگان من کو؟

 

آشفته خاطرم کرد پس آخرین نگاهش

تاب و توان من رفت دُرّ گران من کو؟

 

فصل خزان چو بگذشت دل شاد شد بهار است

هم در بهار گفتم عنبر فشان من کو؟

 

از خانه ی دل من شمس امید رفته است

ای نازنین بگوپس آن آسمان من کو؟

 

همراه غنچه بودم دربوستان مستی

ای بلبلان بگویید پس دل ستان من کو؟

 

سرو جوان من رفت از چشمه آب آرد

آب روان نیاورد.سرو جوان من کو؟

 

سرو جوان من کو؟ شیرین زبان من کو؟

شرح زبان من کو؟صحن بیان من کو؟

 

ای کاش او بیاید ایوب  سوی قلبم

من هم دگر نگویم نامهربان من کو


ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 1:20 :: توسط : ایوب طهمزی

اين حكم اعدام مرا قلب تو امضا مي كند                           

گويي كه مرگي اين چنين،دلدار ازما مي كند؟


ني در خراباتم شدي تا حال مارا بنگري

آن ساقي نازآفرين منعم زمينا مي كند

 

من عاشقي دلخسته در كوي فلاني بوده ام                         

پس روزگارم اين چنين مجنون زليلا مي كند

 

آشفته در ميدان غم ، دل مانده در زندان غم                        

طوفان غم مارا كنون در غرق دريا مي كند

 

 

من با صداقت رفتمي در راه عشق و عاشقي                       

 بختم نگر دلدار من اينگونه لالا مي كند

 

ميخانه ازساقي تهي جام شراب از مي تهي               

دل همچو ني خالي شد، ازبس فكررويا مي كند

 

ديشب ز فرط دوري اش حتي نياسودم دمي                        

بيداریِ  ايوب را وي دفع وحاشا مي کند


ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 23:55 :: توسط : ایوب طهمزی

 طعنه به من چه می زنی این دل غم کشیده را؟

زخمه به دل چه می زنی قلب ز جا رمیده را؟

 

فاصله بین ما دو تا به قدر تار موی و تو

هیچ نشد رها کنی سایه ی این پدیده را

 

هجر تو و دعای من کار به ره نمی برد

کی بشود صفا دهی این دل خوش ندیده را؟

 

قد علمی نمی کند سرو چه ها که می کند

درد چرا نمی کشد در الم آرمیده را؟

 

درد دوا نمی کنی سینه رها نمی کنی

درد تویی دوا تویی این منِ قد خمیده را

 

گر بروی ز کوی من میرود آبروی من

طعنه ی خلق می کشد این منِ ور پریده را

 

سوی رهت نظاره ای میکنم از بهر صفا

کی بشود نظر کنی سوی رهت دویده را؟

 

آب حیات من تویی هم می ناب من تویی

می بده تا بنوشم آن شربت لب چشیده را

گفت شمیم ورد تو می شنوم ز کوی تو

حیف نشد که بو کنم عطر به گل دمیده را

 

بال صعود من تویی به اوج وصل آشنا

دور مکن زخود کنون شور وشعف رسیده را

 

رنگ سیاه شب مرا کرده فرو به رنگ خود

من نه هنوز دیده ام رنگ رخ سپیده را

 

گر طلب شفا روی سوی من آی نگار من

چاره ی درد می کنم رنگ ز رخ پریده را

 

 

درپِیِ  ایوب منم دیده ز او فرو فکن

در ره او چو داده ام سینه و قلب و دیده را


ارسال شده در تاریخ : برچسب:, :: 23:35 :: توسط : ایوب طهمزی
درباره وبلاگ
اگر شـمشیر برگیری که جـان مـن براندازی خداراشاهدم گیرم که بی شمشیربنشینم
آخرین مطالب
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان زندگی زیبا می شود اگر........ و آدرس ayoubtahmazi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 12
بازدید ماه : 99
بازدید کل : 16381
تعداد مطالب : 23
تعداد نظرات : 1043
تعداد آنلاین : 1